Geçen hafta ”İkinci  üniversitem”  kapsamında okuduğum okulu  bitirdim ve diplomaya hak kazandım..  Kayıt yaptırırken bu kadar zevkli olabileceğini düşünmemiştim.. toplamda 16 ders alıyorsunuz  ve merak ettiğiniz konuda da uzmanlaşıyorsunuz..bana ilk tahsilim oldukça zor gelmişti

hep söylerim ; okulu bitirince ders çalışmayı, çocuğu büyütünce anne-baba olmayı ,  HAYATı bitirince de yaşamı öğreniyorsun…
Hep bitirdiklerimizi öğreniyor,   ama nedense bir türlü öğrendiklerimizi de aktaramıyoruz. .. Stefano D’Anna’ nın(tıkla oku) çokta güzel anlatıyor bu olguyu..

İlk seferde anlayabilirsek bize tatil veriliyor ve döngü  ile zaman kaybetmiyoruz hep bir ileri hep bir ileri ilerleyebiliyoruz . Tersi ise tam bir bozuk plak sendromu, yani al başa al başa…
nefis bir şarkı var ya hani bu günlerde  dillerden düşmeyen ;(Tıkla-dinle)
CENNET
Hani fani bu hayat ümit bağlayamam..Olmadı diye oturup ağlayamam..Gönlü geniş olan sükutu öğrensin..Sevgimi yok yere ele bağlayamam..Gelir mi diye hayallere sığınamam..Kemale eren kendinden versin..
Sevdim, kaç kere bilemem..Yaşadım, yok inkar edemem..Bıktım, senle baş edemem ben..Zaman öyle de geçiyor..Hayat böyle de bitiyor..Ama umudum cennetten..
Ben dalkavuk olanı hizaya getiremem..Sorma bana ben görünmezi göremem..Merak eden kendine yönelsin..Boş yere kimseyi oyalayıp üzemem..Geçici şeylere heves edip üzülemem..Fikrim, hevesimi alt etsin..
Ben gözü görmeyene resim gösteremem..Değerimi bilmeze değeri öğretemem..O önce, haddini öğrensin..Biten sevgiye imrenip özenemem..Boş sözü duyup düstur edinemem..Eden, kendine ah etsin..
Bildim lakin söylemem..Gördüm ama izah edemem..Dünya, senle baş edemem ben..Zaman öyle de geçecek..Hayat böyle de bitecek..Eeee bitsin, umudum cennetten..